Weet je nog dat je naar de bibliotheek ging toen je op de basisschool zat om je schoolrapport te schrijven? Ik herinner me dit heel goed, maar wat ik me niet echt wil herinneren is bijvoorbeeld hoe vaak mijn leraren en instructeurs me vertelden dat ik binnen een week zo\’n verslag moest inleveren. Maar ik wist niet waar ik de informatie vandaan moest halen, tenzij ze me vertelden wanneer de bibliotheek gesloten was en ik twee weken op vakantie zou zijn. Dus vroeg ik het aan mijn moeder, mijn vader, of mijn grootouders, misschien wisten zij iets over het onderwerp.
Want ik kreeg een ingewikkeld onderwerp en het ging allemaal om het opzoeken van boeken. Het ging over boeken leren zoeken. Ik had geen boeken, dus ik moest het gewoon blindelings verzinnen. Uiteindelijk ging ik naar de volgende stad waar mijn moeder een bibliotheek had en ze leende me daar twee boeken. Maar dat kon me niets schelen. Tegenwoordig is het een heel andere tijd. Nu kun je alles opzoeken op de computer.
En alleen al door op Wikipedia en andere websites te kijken, kun je er snel achter komen wat je in een artikel of scriptie moet schrijven. Voor jongeren is het tegenwoordig heel gemakkelijk. Ze hoeven alleen maar naar verschillende websites te kijken. Ze onderzoeken iets, schrijven iets op en maken er dan een scriptie of werkstuk van. Veel leraren vinden het niet leuk dat kinderen altijd iets op de computer zoeken en willen dat ze ook in boeken en tijdschriften kijken, maar helaas is er geen manier om dit te beperken. Niemand weet of iemand iets op de computer of in een boek heeft gezocht. Wat was jouw ervaring? Toen je op de basisschool zat, zocht je toen nog alles in boeken? Of was je een jongere generatie en gebruikte je de computer alleen als naslagwerk? Elk tijdperk heeft zijn eigen charme.
